JUŻ TERAZ KUP BILET W NAJLEPSZEJ CENIE I ZAREZERWUJ TERMIN ZWIEDZANIA.
Historia
Cuevas del Drach, Mallorca..Chociaż nie ma żadnych konkretnych wzmianek o jaskini w średniowieczu, to jednak niektórzy historycy dopatrują się pierwszej pisemnej wzmianki o jaskini w liście gubernatora wyspy Rogera de Rovenach do burmistrza Manacor.
Pierwszy raz nazwa „Drach” (smok) pojawia się w książce „Historia del Reino de Mallorca” (historia królestwa Majorki) Dameto.
O jaskiniach wspomina większość historyków i geografów: Kardynał Despuig w swojej Mapie Majorki; Berard i Solà w „Podróży po wnętrzu wyspy”; Joaquín María Bover w „Wiadomościach historyczno-topograficznych o Majorce”.
Niemiecki żołnierz i entomolog Friedrich Will, zaproszony na Majorkę przez arcyksięcia Luisa Salvadora z Austrii, narysował pierwszą znaną mapę Smoczych Jam.
Francuski artysta Gaston Vuillier odwiedził jaskinie w roku 1888. Był osobistym przyjacielem Édouarda Alfreda Martela i miał wpływ na działalność naukową speleologa. W 1889 wydaje „Podróż na Baleary”, w której szczegółowo opisuje swoją wizytę w Smoczych Jamach.
Jaskinie zostały wymienione w książce „Clovis Dartetor” Juliusza Verne’a. Być może zainspirował się twórczością jego współczesnych, takich jak Vuillier czy arcyksiążę Luis Salvador. W jednym z fragmentów wymienia cuda wyspy i ukazuje oczom podróżnika naturalne Smocze Jamy: „Uważane za najpiękniejsze na świecie, ze swoimi legendarnymi jeziorami, stalaktytowymi sklepieniami, czystymi łaźniami ze słodką wodą, teatrem, wnętrzem, ze swoimi fantastycznymi kształtami, które ze względu na podziemne wspaniałości zasługują na miano cudów!”.
Francuski artysta Gaston Vuillier odwiedził jaskinie w roku 1888. Był osobistym przyjacielem Édouarda Alfreda Martela i miał wpływ na działalność naukową speleologa. W 1889 wydaje „Podróż na Baleary”, w której szczegółowo opisuje swoją wizytę w Smoczych Jamach.
Na plaży Cala Murta otwiera się nowe wejście do jaskini, które od tego czasu staje się oficjalnym wejściem dla zwiedzających.
Kataloński inżynier Carles Buïgas, nazywany „czarodziejem światła”, po piętnastu miesiącach pracy realizuje swój projekt elektrycznego oświetlenia wnętrza jaskini, który obejmuje pokaz świetlny znany jako „Świt nad jeziorem”.
Informacje naukowe
Jaskinie rozwijają się wewnątrz skał węglanowych, uformowanych od 11 do 5,3 mln lat temu w okresie górnego miocenu z pozostałości raf koralowych i muszli organizmów morskich nagromadzonych na dnie morskim, kiedy na Morzu Śródziemnym panował znacznie cieplejszy klimat.Skały zbudowane są z wapnia, tworzą je minerały takie jak kalcyt czy aragonit, które łatwo rozpuszczają się pod wpływem przenikającej przez szczeliny wody deszczowej lub ze względu na porowatość gruntu. Szczeliny te są przyczyną powstawania zagłębień w gruncie, a w miarę powiększania się tworzą komnaty i jeziora, następnie pokrywają się stalaktytami, które tworzą się na sklepieniu, i stalagmitami, które powstają na ziemi na skutek działania wody skapującej ze stalaktytów, co niekiedy prowadzi do powstania kolumn.
Przyrost stalaktytów i stalagmitów waha się od 0,2 do 1,6 milimetra rocznie.
Inne widoczne formacje to formy i stalaktyty drzewiaste, które wykształcają się dzięki przepływowi wody w postaci cienkiej warstwy.
Różne odcienie widoczne na ścianach i w poszczególnych formacjach skalnych powstają na skutek nanoszenia minerałów przez przedostającą się wodę.
Temperatura w jaskini waha się od 17 ºC do 21 ºC, a temperatura wody od 18 ºC do 19 ºC. Wilgotność względna wynosi około 90-95%.